Wetenschap

Long COVID heeft drie pijlers die het verloop en de symptomen veroorzaken:

• Aanval: door virus(resten)

• Verdediging: het immuunsysteem

• Overleven: het autonoom systeem

De aanval bestaat uit het SARS-Cov-2 virus. Het virus en resten daarvan zijn op een aantal plaatsen beschreven en zij activeren het afweersysteem. Bijvoorbeeld virusspikes bij de hersenen en virussen bij de neus.

De verdediging bestaat uit het immuunsysteem dat bereikbare virus(resten) opruimt.

Het autonoom systeem zorgt ervoor dat de aandacht en energie naar overleven, genezing en herstel gaat. Wat niet nodig is wordt tijdelijk min of meer uitgezet (denken, reageren, actief zijn).

Herstel betekent dat het virus wordt opgeruimd, het immuunsysteem tot rust komt en het autonoom systeem ervoor zorgt dat je weer veilig naar buiten kunt.

Het herstel kan vertraagd zijn. Dat is een tijdelijk probleem dat vanzelf herstelt, eventueel met paramedische begeleiding.

Het herstel kan ook geblokkeerd zijn als het immuunsysteem niet in staat is om voldoende virus op te ruimen. Er ontstaat dan een wapenstilstand met voortduren van de ziekte.

De immuun activiteit kan ook ontsporen. Dan ontstaat een autoimmuun syndroom.

De Long COVID is chronisch geworden. Er is een instabiele balans ontstaan die sterk reageert op activiteit en de behandeling richt zich op het voorzichtig bijsturen en optimaal maken van de systemen.

Acute kostbare behandelingen werken tijdelijk en zijn dus beperkt zinvol.

Patiëntenzorg

Bij Long COVID bestaat geen eenvoudige oorzaak en gevolg situatie. Het is een netwerk dat anders is afgesteld. Verandert er iets dan heeft dat altijd op meer plaatsen gevolgen. Zo maakt het remmen van het immuunsysteem je minder veilig en hetzelfde geldt voor het auto-immuunsysteem. Een middel dat de invloed van het immuunsysteem remt kan een averechts effect hebben op de afstelling van het autonoom systeem.

Daarom brengen we eerst in kaart hoe het lichaam zich heeft aangepast.

Wij onderzoeken bijvoorbeeld de relatie van vertraagd denken, hersenmist en de bloedsomloop.

Bij Long COVID is beschreven dat de bloeddruk bij staan zo verandert dat de pompdruk lager wordt. Daar wordt de circulatie slechter van. Dat verklaart een belangrijk deel van de hersenmist en behandeling is vaak mogelijk.

Bij Long COVID is de energievoorziening minder gericht op activiteit in de hersenen en spieren. Het gevolg is dat de loopafstand en concentratie sterk beperkt zijn. Dat wordt door ons getest en behandeld.

De functie van mestcellen kan verstoord raken na Covid-19. Dr Otten is daarin gespecialiseerd.

Ons onderzoek en behandeling bestaat uit videoconsulten. Tijdens het onderzoek zijn dat meestal vier consulten en tijdens de behandeling acht consulten. Afstemming is mogelijk in video-overleg met medebehandelaars.

Nieuws

In deze rubriek delen wij onze ideeën en voorbeelden van patiënten Wij zorgen ervoor dat deze ziektegeschiedenissen niet herleidbaar zijn tot bestaande patiënten om hun privacy te waarborgen.

Low Dose Naltrexon bij Long COVID?

Wij krijgen veel vragen over Low Dose Naltrexon (LDN).

Long COVID patiënten vragen of wij het voorschrijven

Het antwoord op de eerste vraag is: ja wij schrijven het voor, maar alleen na onderzoek en met begeleiding.

Als voorbeeld voor een indicatie

Patiënt 6

Een man van 27 jaar.

In februari 2020 Covid-19 infectie en ziek in bed gedurende twee weken.

Na herstel van de acute fase bleef hij moe en fysiek en cognitief beperkt.

Bij navraag bleek hij de moeheid te ervaren als “Griep zonder griep”. Een voortdurend gevoel verkouden te worden, dat toenam na activiteit. De moeheid werd ook beschreven als “de man met de hamer”. Een gevoel of de accu altijd leeg is.

Hij had het gevoel dat hij veel trager was geworden.

Hij was overgevoelig voor licht en geluid. De reuk was weer teruggekomen.

Onderzoek door de internist leverde geen verklaring voor de klachten.

De voorgeschiedenis was zonder ziekten en het laboratoriumonderzoek was normaal.

De NASA 10 minuten leuntest was normaal.

Bij de handdynamometer test was de knijpkracht minimaal. De kracht nam met ruim 100% toe na betahydroxybutyraat (BHB), maar bleef ver onder normaal.

De voorlopige diagnose was Long COVID met aanwijzingen voor activiteit van het immuunsysteem gebaseerd op de klacht “griep zonder griep” en de meervoudige blokkade van de energieproductie.

Blokkades in het proces van de productie van energie uit vetten en koolhydraten komen veel voor als het immuunsysteem actief is.

De eerste twee blokkades, in de voorbereiding van glucose, kun je passeren met een keton, maar voor wat daarna komt proberen we om de energieproductie te helpen met een stof die na een blokkade wordt gevormd of we proberen om met LDN de blokkade te verminderen.

We besloten om twee behandelingen te combineren voor een maximaal effect door LDN te combineren met alfa ketoglutaarzuur, een stof die na een belangrijke blokkade wordt gevormd.

Het effect van LDN kun je vergelijken met paracetamol bij griep. De griep wordt niet minder maar je voelt je minder ziek, je vermindert alleen de invloed.

Bij Long COVID is de dosering van LDN lastiger dan bij ME/CVS. Long COVID patiënten kunnen veel heftiger reageren op LDN. Daarom beginnen we tegenwoordig met een deel van een druppel in de eerste dagen.

Wetenschappelijk bewijs voor de behandeling van Long COVID bestaat niet. Dat geldt voor paramedische en voor medische behandelingen. We zoeken voor elke patiënt volgens een vast protocol naar een combinatie van middelen die de klachten verminderen