Virus, afweer én overleven

Maar er waren wezens met een hol en die hadden een slimme oplossing.

Een dier/mens met een hol krijgt bij een infectie een signaal om te stoppen met lopen en je hol in te gaan. We noemen dat signaal moeheid. De moeheid bestaat uit 2 delen, 1 stoppen met wat je doet en twee, in je hol kruipen. Het eerste deel is gelijk voor alle vormen van moeheid. Je ziet het ook bij sporten, of te lang voor je beeldscherm zitten. Het tweede deel, in je hol gaan, zie je alleen bij ziekte. Het is de oplossing van het probleem voor je kwetsbaarheid, en dus een beschermend signaal en geen ziekte.

In je hol ben je veilig en heb je de tijd om te genezen en herstellen.

En dat kan goed gaan, maar niet altijd.

Hoe overleef je in je hol?

Daar lag je dan, droog, uit de wind en veilig.

Maar met een probleem.

Hoe kom je aan voedsel?

Er was geen man met een bakfiets voor je eten in de steppe.

Je hebt meer energie nodig voor de afweer en genezing, maar geen nieuwe brandstof.

De oplossing was het aanpassen van alles wat energie vraagt.

Het lijkt op winterslaap (winterrust is beter, want de temperatuur blijft gelijk), net als een bruine beer in de winter.

Je straalt minder warmte uit als je je huid minder doorstroomt. Je huid is koud, maar het scheelt energie.

De organen die je niet nodig hebt in je hol of bed worden minder doorstroomt, gemiddeld 20%.

Ook delen van je hersenen zijn minder nodig. Je hoeft niet snel te zijn en geen 2 dingen tegelijk te doen. Dat scheelt weer energie. De automatische, autonome systemen en hun onderlinge afstemming zijn minder nodig, dat scheelt ook weer. Maar als je rechtop wil staan gaat het niet goed. Iedere belasting brengt je uit evenwicht.

Belangrijk is dat het deel van de energieproductie dat je gebruikt bij activiteit niet nodig is. De koolhydraten gaan niet meer naar de energieproductie. Dat kan door de aanvoer naar de energie fabriekjes, de mitochondriën te blokkeren of helemaal af te sluiten. Je overleeft op vetten. Het is een systeem dat je helpt om te overleven, vetten zijn er altijd wel. Het lijkt op “de man met de hamer” je hebt wel koolhydraten maar je kunt ze niet gebruiken voor de energie

Meestal gaat het goed, maar soms niet.

Het afweersysteem kreeg de tijd om het virus op re ruimen, kapotte cellen werden opgeruimd en alles moet weer gaan samenwerken als iemand die gezond is. Je mag weer je hol uit als alle vinkjes zijn gezet. Dan ben je weer gezond.

Maar wat als de oorzaak niet helemaal is opgeruimd of als het afweersysteem jezelf gaat afweren?

Dan is het afweersysteem niet tot rust gekomen, dan zijn niet alle vinkjes gezet en dan gaat de poort niet open en dus blijft je lijf in de ziektestand staan. Soms dooft de oorzaak uit en gaat de poort toch open, maar niet altijd.

Als je goed kijkt zie je soms nog restjes van de oorzaak, maar meestal niet.

Wat je ziet is een mens die in de overleving stand blijft. Alle niet noodzakelijke functies staan uit of werken minder.

Dan heb je ME/CVS, of Long COVID, post Lyme, QVS, post ZIKA, post Dengue, de rij is oneindig

Dan heb je een postinfectie syndroom..

BLIJF OP DE HOOGTE VAN DE LAATSTE ONTWIKKELINGEN